fotograferen in de nevel. Dus zaak om voor zonsopkomst present te zijn en dan het geluk hebben dat de filmsterren er zijn en ook de nevel. Op 14 september had ik dit geluk waarbij de herten voor zonsopkomst alweer de beschutting opzochten daar het die dag snikheet zou worden.
Op een morgen kwamen er nog 12 everzwijnen langs. Toch leuk want deze dieren laten zich niet vlug zien in het Limburgse; opname is in het Weerterbos gemaakt.
Het is nu weer eekhoorntijd nu ze de notenbomen leegmaken en iedere noot apart in het bos gaan verstoppen. Ieder jaar probeer ik ze vanuit de auto te fotograferen en ze rennen, met een walnoot in de bek, zelfs onder de auto door richting bos. Om de snelheid er iets uit te halen leg ik enkele walnoten op hun pad en het is iedere keer verrassend hoe snel ze dit in de gaten hebben.
De tijd van de doortrekkende kraanvogels is ook weer aangebroken.
Foto beneden: de situatie aan de oostzijde van de Strabrechtse Heide
Aan de Heezerkant niets aan de hand.
Ik weet niet hoe het de merels bij u is vergaan maar hier zie ik nog maar heel af en toe eentje. De ziekte lijkt de hele populatie te hebben uitgeroeid.
Dit jaar ook geleerd: de tijd dat heikikkers kleuren is/kan per gebied verschillend zijn. Op 16 maart was de "balts" van deze kikker op de Klotterpeel zowat voorbij en kon ik geen blauwe mannetjes vinden terwijl op 26 maart op de Bult; ongeveer 10 km verder, de heikikkers volop bezig waren. Je moet er wel snel bij zijn. Een week later trof ik mensen die speciaal voor de heikikkers helemaal uit Alkmaar waren gekomen. Helaas voor niets...
In september doende geweest met het fotograferen van het klein blaasjeskruid. De gele bloem is circa 3 mm groot dus...erg klein. Heb altijd moeite met gele bloemen en ben eigenlijk nooit tevreden hoe de kleur geel tot uiting komt op de foto's. Tips zijn welkom.
Die middag was het weer eens zo heet en de hond was het gefotografeer van mij zo beu en kroop onder de reflectieparaplu.
Nog een paar leuke opnames van dit jaar. In een veld met springzaad groeide een vlier die de nodige bladeren kwijt was. In eerste instantie ging de gedachte naar een rups maar na enige tijd kwam deze dwergmuis naar boven gekropen en ging verder met zijn ontbladeringstechniek.
Een patrijzenkoppel dat ik achter een braamstruik betrapte. De hen kreeg ik niet helemaal vrij.
In het voorjaar storten zich altijd de nodige kauwen op de Belgische knollen die in de rui zijn. Dit jaar zeker 20 kauwen die dit paard van zijn overtollige haar verlosten. Helaas stond het paard met z'n hoofd net achter een boom en kon ik kreeg ik dus niet het gehele paard in beeld.
Ik zal stoppen met de opname van de geoorde fuut. Moet voor dit blog de foto's extra, zelfs overdreven verscherpen. Weet niet waardoor dat komt...ook hier tips zijn welkom en veel kijkplezier.