steen en kerkuil.

Effe geleden maar ik ben er toch weer eens voor gaan zitten om een blog te maken en laat u opnames zien van de steen en de kerkuil, eigenlijk twee uilensoorten die dankzij de mens in Nederland vertoeven. Beide soorten maken gebruik van oude gebouwen waarbij schuren vooral in de smaak vallen.

Het biotoop van de steenuil heb ik hier weergegeven in een olieverfschilderij; een andere hobby van mij. Het boerderijtje heeft echt bestaan en stond in de Biezen te Aarle-Rixtel. Begin 70er jaren is het gesloopt. 

 

De ogen kunnen uilen niet in hun oogkas bewegen hetgeen is opgelost doordat ze hun kop 180 graden kunnen draaien.

Oude schuren en gebouwen verdwijnen steeds meer van het platteland en doordat vogelbeschermers overal steenuilenbroedkasten hebben opgehangen, kunnen we nog op veel plaatsen van deze kleine uil genieten.

Bovengenoemde opname is met afstandsbediening gemaakt (zendertje en de camera op het statief). De boer kon zo op het erf lopen maar zogauw een vreemde zich liet zien (ikke dus) dook het mannetje de kast in. Terwijl mevrouw steenuil op het legsel zit, bewaakt het mannetje de nestkast fier tegen indringers. Het warme voorjaarszonnetje maakt het hem echter moeilijk en binnen de kortste keren zit meneer een "uiltje te knappen".

Als er jongen zijn, is de steenuil ook overdag actief.

  

Alhoewel de steenuil ook wel een muisje, kikker of vogeltje lust bestaat de hoofdzaak aan voedsel toch uit kevers, sprinkhanen en vooral regenwormen.

De kerkuil is een echte nachtuil die je overdag amper zult zien. De getoonde twee opnames zijn dia's die ik digitaal heb gemaakt en derhalve van mindere kwaliteit zijn. Terwijl we doende waren met het inspecteren van een kerkuilenkast, zat het vrouwtje buiten op enkele meters af te wachten totdat ze weer naar binnen kon. De harde wind deed de bladeren tussen mij en de uil bewegen

 

Gemaaide bermen zijn geliefde jachtplaatsen voor kerkuilen. Passerende auto's; vooral vrachtauto's, maken echter nogal wat slachtoffers omdat ze de vliegende uil uit balans brengen en door de windverplaatsing tegen de auto aan zuigen.

 

 

 

 

Nog bedankt voor de reacties op mijn vorige blog over spinnen en ik ben heel benieuwd wat u van mijn eerste blog van 2015 zult vinden.