Pareltjes

Bedankt voor de reacties op mijn vorige blog. Eindelijk iets minder warm en tijd om eens achter de computer te kruipen. Eindelijk eens wat regen. Ik wilde u hierbij een aantal macrofoto's laten zien van insecten die nog in zuid-oost brabant voorkomen en voor Nederland toch bijzonder zijn; pareltjes dus.

Allereerst het bont dikkopje die nog in aardige aantallen voorkomt in de peel. Staatsbosbeheer heeft bij de Groote Peel een vlindertuin aangelegd en in het voorjaar is dit kleine vlindertje  een van de bezoekers.

Een echte parel is het spiegeldikkopje die helaas alleen nog in de peelregio en rondom Weert voorkomt. Ik heb deze soort jarenlang in de Deurnese peel  geteld voor de vlinderstichting en eind 90er jaren was het een algemene vlinder en er waren dagen dat ik op de vaste route 70 tot 80 exemplaren telde. Op gegeven moment stortte de populatie in mekaar en moest ik het jarenlang doen met slechts 1 tot 2 waarnemingen per jaar. Vorige jaar vlogen er ineens wat meer vlindertjes en 2013 is een echt topjaar. Het vlindertje heeft een kenmerkende dansende vlucht. Als je het bruine vlindertje van boven bekijkt, lijkt het weinig voor te stellen totdat de vlinder zijn vleugeltjes inklapt en je de onderzijde kunt bekijken.

Een mannetje welke in tegenstelling tot het vrouwtje weinig lichtbruine vlekken heeft bij de vleugeltoppen.

en dan is dit dus een vrouwtje.

Een voor de nederlandse heidevelden nog vaak voorkomend vlindertje is het heideblauwtje welke verzot is op o.a. dopheide.

Dan een rare snuiter namelijk de phegeavlinder welke tot ongeveer 10/15 jaar geleden alleen voorkwam in het Zandbos te Deurne. Vanaf die tijd begon een explosieve uitbreiding en je kunt de vlinder niet missen als je bijvoorbeeld in de Groote Peel gaat wandelen. Ze "hangen" overal in het gras en ook hun zijn verzot op de bloesem van de braamstruik. In de maand mei zie je de rupsen massaal op de paden.

Ook onder de libellen zijn wel enkele bijzonderheden zoals de beekrombout die o.a. op de Stippelberg vliegt. Tot mijn stomme verbazing kwam ik dit jaar ook meerdere exemplaren tegen op de Bult te Deurne hetgeen een stukje peel is. Ten noorden van dit gebiedje stroomt een smal zuiver beekje en mogelijk dat de soort zich hierin voortplant.

De bandheidelibel heeft zich pas in 1982 voor het eerst in Nederland laten zien en komt nu o.a. voor in de gemeente Erp. Verder kende ik hem van enkele blauwgraslanden in Nuenen maar daar is hij alweer enkele jaren verdwenen.
Bij pas uitgeslopen exemplaren ( die dan allemaal bruin zijn) is de zwarte band als een benzinevlek zichtbaar op de vleugels.

Oeps...het is gestopt met regenen en ik ga er weer van tussen met de macro. Ik hoop dat u de foto's bevallen. Tot het volgende blog.