Uiteraard ligt het copyright bij mij...dus even mailen om toestemming als u een foto wil gebruiken.

zondag 16 oktober 2016

zo maar 2016

 In dit blog enkele willekeurige momenten uit 2016. Dit jaar gepoogd om de edelherten te kunnen
fotograferen in de nevel. Dus zaak om voor zonsopkomst present te zijn en dan het geluk hebben dat de filmsterren er zijn en ook de nevel. Op 14 september had ik dit geluk waarbij de herten voor zonsopkomst alweer de beschutting opzochten daar het die dag snikheet zou worden.
Op een morgen kwamen er nog 12 everzwijnen langs. Toch leuk want deze dieren laten zich niet vlug zien in het  Limburgse; opname is in het Weerterbos gemaakt.
 
 
  

Het is nu weer eekhoorntijd nu ze de notenbomen leegmaken en iedere noot apart in het bos gaan verstoppen. Ieder jaar probeer ik ze vanuit de auto te fotograferen en ze rennen, met een walnoot in de bek,  zelfs onder de auto door richting bos. Om de snelheid er iets uit te halen leg ik enkele walnoten op hun pad  en het is iedere keer verrassend hoe snel ze dit in de gaten hebben.




 
De tijd van de doortrekkende kraanvogels is ook weer aangebroken.

 
 
Als iets 2016 in de regio Brabant zuid-oost kenmerkt dan zijn het toch wel de enorme hoosbuien in juni waarbij enorme hagelballen uit de lucht zijn gevallen met een enorme schade tot gevolg. In de natuur is dit het beste te zien op de Strabrechtse Heide alwaar veel dennen aan de Somerse kant het loodje hebben gelegd en bruin zijn gekleurd. Een onwetende fietser vroeg mij nog of dat bruine het gevolg was van de brand van een aantal jaren geleden. Zelfs de heide bloeide hier niet zo mooi. Halverwege de Heide, richting Heeze lag de grens van de hagelbuien en hoe meer men richting Heeze ging, hoe paarser de heide.


Foto beneden: de situatie aan de oostzijde van de Strabrechtse Heide  
 
Aan de Heezerkant niets aan de hand.
Ik weet niet hoe het de merels bij u is vergaan maar hier zie ik nog maar heel af en toe eentje. De ziekte lijkt de hele populatie te hebben uitgeroeid.

Dit jaar ook geleerd: de tijd dat heikikkers kleuren is/kan per gebied verschillend zijn. Op 16 maart was de "balts" van deze kikker op de Klotterpeel zowat voorbij en kon ik geen blauwe mannetjes vinden terwijl op 26 maart op de Bult; ongeveer 10 km verder, de heikikkers volop bezig waren. Je moet er wel snel bij zijn. Een week later trof ik mensen die speciaal voor de heikikkers helemaal uit Alkmaar waren gekomen. Helaas voor niets...
 

In september doende geweest met het fotograferen van het klein blaasjeskruid. De gele bloem is circa 3 mm groot dus...erg klein. Heb altijd moeite met gele bloemen en ben eigenlijk nooit tevreden hoe de kleur geel tot uiting komt op de foto's. Tips zijn welkom.
Die middag was het weer eens zo heet en de hond was het gefotografeer van mij zo beu en kroop onder de reflectieparaplu.


Nog een paar leuke opnames van dit jaar. In een veld met springzaad groeide een vlier die de nodige bladeren kwijt was. In eerste instantie ging de gedachte naar een rups maar na enige tijd kwam deze dwergmuis naar boven gekropen en ging verder met zijn ontbladeringstechniek.

Een patrijzenkoppel dat ik achter een braamstruik betrapte. De hen kreeg ik niet helemaal vrij.
 
In het voorjaar storten zich altijd de nodige kauwen op de Belgische knollen die in de rui zijn. Dit jaar zeker 20 kauwen die dit paard van zijn overtollige haar verlosten. Helaas stond het paard met z'n hoofd net achter een boom en kon ik kreeg ik dus niet het gehele paard in beeld. 
 

Ik zal stoppen met de opname van de geoorde fuut. Moet voor dit blog de foto's extra, zelfs overdreven verscherpen. Weet niet waardoor dat komt...ook hier tips zijn welkom en veel kijkplezier.




















 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

woensdag 3 augustus 2016

NACHTZWALUW

Zonsondergang op de Strabrechtsche Heide bij het Beuven.




In de nacht worden vreemde wezens actief zoals nachtvlinders die onder andere zijn aangepast met grote ogen. Als voorbeeld hier het Groot Avondrood.
 

De nacht valt in en miljoenen muggen worden actief. Ik ben uit om de balts van de nachtzwaluw te zien en sta eind mei, dik ingepakt, langs de bosrand te wachten tot de vogel van zich laat horen. Zelfs mijn hoofd heb ik ingepakt en ik lijk wel een terrorist. Veel zin heeft het niet want ze steken gewoon door de kleding heen. Het is dus gewoon volhouden.


Een reebok staat me aan te kijken: Wat voor dwaas staat daar? Luid blaffend gaat hij er van tussen.


Al jaren probeer ik een nachtzwaluw te fotograferen. Dit jaar is het eindelijk eens gelukt. Als de nacht invalt, wordt de nachtzwaluw actief. Over de heide is dan een vreemd trillend geluid te horen hetgeen hun zang is. Verder hebben ze een indrukwekkende baltsvlucht waarbij ze in de lucht de vleugels tegen mekaar klappen en waar bij het mannetje de witte vlekken op staart en vleugels opvallen. De nachtzwaluw is iets kleiner als een tortelduif; dus best een grote vogel. Het lijkt alsof de vogel een heel klein snaveltje heeft maar dat is schijn. Eenmaal open gespert verschijnt er een heel grote bek waarmee hij insecten uit de lucht plukt.


Het is een echte zomervogel die de herfst en winter in Afrika doorbrengt. Het nest maakt hij op de grond en zijn camouflagekleed maakt hem onvindbaar. Probleem is dus dat hij heel laat actief wordt en er dan geen licht meer is om foto's te maken. Dit jaar vond ik er echter eentje die eind met rond 21:00 uur al van zich liet horen en met een hoge iso lukte het om enkele opnames te maken van deze bijzondere vogel.




Overigens ben ik er een jaartje tussenuit geweest ivm gezondheidsredenen maar....ik ben er dus weer.


zondag 19 juli 2015

KLEVER


In oude loofbossen en parken wordt het voorjaar altijd opgevrolijkt met de zang van de boomklever.
 
 
Kenmerkend voor de boomklever is dat hij; zonder ondersteuning van de staart, in alle richtingen over de boomschors kan lopen. Hij is de enigste die dat kan doen en heeft; in verhouding tot het vogeltje stevige klauwen.
 
 

 
 
De boomkruiper  is ook zo'n specialist maar moet iedere keer weer onder aan de boom beginnen om daarna omhoog te klimmen. De boomkruiper maakt dus wel; evenals de spechten, gebruik van zijn ondersteunende staart.
 

 
De boomklever maakt gebruik van oude holtes; meestal oude spechtennesten en om indringers te weren, maakt hij de opening kleiner met modder. Zelfs oude nesten van de zwarte specht plakt de klever dicht......vandaar zijn naam.
 
 
 
De jongen poepen in een vliesje dat door de oudere vogel wordt meegenomen uit het nest.
 
 
Dit voorjaar ontdekte ik een nest waarbij de boomklevers een strijd leverde met een spreeuwenkoppel. Het paartje boomklevers vloog op en neer van een plas naar het nest en plakten volop. Om het kwartier kwam echter het mannetje van de spreeuw en vernielde de opening weer zodat de klevers weer opnieuw konden beginnen. Na iedere vernieling ging de mannetjesspreeuw triomfantelijk  voor het nest baltsen en na enkele dagen plakken, hebben de boomklever het opgegeven en kon de spreeuw zijn intrek nemen. Helaas lag het nest zo dat ik daar geen opnames van kon maken.
 
 
 
 
Hoe brutaal spreeuwen kunnen zijn, kwam ik dit jaar achter toen ze een nest (met eieren) van de groene specht kaapten. In een onoplettend moment waren ze het hol ingevlogen. De groene spechten hebben uren voor de nestingang gezeten en ik zat eigenlijk te wachten; ondanks dat het licht al helemaal verkeerd was om opnames te maken, op het moment dat een groene specht nu eens korte metten ging maken met die, veel kleinere, spreeuw in hun hol. Dat moment kwam echter niet en uiteindelijk zijn de spechten afgedropen.
 
 
 
Nog bedankt voor de belangstelling voor mijn blog over de knobbelzwanen.