Uiteraard ligt het copyright bij mij...dus even mailen om toestemming als u een foto wil gebruiken.

zondag 19 juli 2015

KLEVER


In oude loofbossen en parken wordt het voorjaar altijd opgevrolijkt met de zang van de boomklever.
 
 
Kenmerkend voor de boomklever is dat hij; zonder ondersteuning van de staart, in alle richtingen over de boomschors kan lopen. Hij is de enigste die dat kan doen en heeft; in verhouding tot het vogeltje stevige klauwen.
 
 

 
 
De boomkruiper  is ook zo'n specialist maar moet iedere keer weer onder aan de boom beginnen om daarna omhoog te klimmen. De boomkruiper maakt dus wel; evenals de spechten, gebruik van zijn ondersteunende staart.
 

 
De boomklever maakt gebruik van oude holtes; meestal oude spechtennesten en om indringers te weren, maakt hij de opening kleiner met modder. Zelfs oude nesten van de zwarte specht plakt de klever dicht......vandaar zijn naam.
 
 
 
De jongen poepen in een vliesje dat door de oudere vogel wordt meegenomen uit het nest.
 
 
Dit voorjaar ontdekte ik een nest waarbij de boomklevers een strijd leverde met een spreeuwenkoppel. Het paartje boomklevers vloog op en neer van een plas naar het nest en plakten volop. Om het kwartier kwam echter het mannetje van de spreeuw en vernielde de opening weer zodat de klevers weer opnieuw konden beginnen. Na iedere vernieling ging de mannetjesspreeuw triomfantelijk  voor het nest baltsen en na enkele dagen plakken, hebben de boomklever het opgegeven en kon de spreeuw zijn intrek nemen. Helaas lag het nest zo dat ik daar geen opnames van kon maken.
 
 
 
 
Hoe brutaal spreeuwen kunnen zijn, kwam ik dit jaar achter toen ze een nest (met eieren) van de groene specht kaapten. In een onoplettend moment waren ze het hol ingevlogen. De groene spechten hebben uren voor de nestingang gezeten en ik zat eigenlijk te wachten; ondanks dat het licht al helemaal verkeerd was om opnames te maken, op het moment dat een groene specht nu eens korte metten ging maken met die, veel kleinere, spreeuw in hun hol. Dat moment kwam echter niet en uiteindelijk zijn de spechten afgedropen.
 
 
 
Nog bedankt voor de belangstelling voor mijn blog over de knobbelzwanen.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

woensdag 17 juni 2015

NIEUW LEVEN





In de woonwijk Dierdonk in Helmond broedt ieder jaar een koppel knobbelzwanen. Op 22 mei kwamen 6 van de 7 eieren uit. Het 7e ei was een dag later. Dit had als gevolg dat de zwanen; inclusief de reeds uitgekomen jongen, een dag extra op het nest bleef. Het lukte mij om de nodige opnames te maken.

Normaliter broeden ze op een van de eilandjes.



 Dit jaar zaten ze gewoon tegen de muurkade aan en kon je boven op het nest kijken.


23 mei: het 7e ei komt uit waarbij het volwassen vrouwtje helpt.



De andere jongen vertoeven zolang in moeders veren.






Van zo'n eerste dag uit het ei en het wachten, krijg je slaap.
 
 
Een week later bleek het 7e jong het toch niet te hebben overleefd. Ik telde er 6.
 


                                                     Het begon in het voorjaar met baltsen.


Concurrenten worden door het mannetje verjaagd. 
 


Als alles goed gaat dan zien ze er tegen de herfst, buiten het bruine verenkleed en snavel, hetzelfde uit als de oude vogels.

Als afsluiting een herfstplaatje van het dorpje Griendsveen gelegen bij de Deurnesepeel.
 
 
Nog bedankt voor de reacties op mijn vorige blog over de steen en kerkuil. Ik hoop dat jullie deze ook leuk vinden.
























zaterdag 25 april 2015

steen en kerkuil.

Effe geleden maar ik ben er toch weer eens voor gaan zitten om een blog te maken en laat u opnames zien van de steen en de kerkuil, eigenlijk twee uilensoorten die dankzij de mens in Nederland vertoeven. Beide soorten maken gebruik van oude gebouwen waarbij schuren vooral in de smaak vallen.
Het biotoop van de steenuil heb ik hier weergegeven in een olieverfschilderij; een andere hobby van mij. Het boerderijtje heeft echt bestaan en stond in de Biezen te Aarle-Rixtel. Begin 70er jaren is het gesloopt. 
 



De ogen kunnen uilen niet in hun oogkas bewegen hetgeen is opgelost doordat ze hun kop 180 graden kunnen draaien.



Oude schuren en gebouwen verdwijnen steeds meer van het platteland en doordat vogelbeschermers overal steenuilenbroedkasten hebben opgehangen, kunnen we nog op veel plaatsen van deze kleine uil genieten.



Bovengenoemde opname is met afstandsbediening gemaakt (zendertje en de camera op het statief). De boer kon zo op het erf lopen maar zogauw een vreemde zich liet zien (ikke dus) dook het mannetje de kast in. Terwijl mevrouw steenuil op het legsel zit, bewaakt het mannetje de nestkast fier tegen indringers. Het warme voorjaarszonnetje maakt het hem echter moeilijk en binnen de kortste keren zit meneer een "uiltje te knappen".





Als er jongen zijn, is de steenuil ook overdag actief.

  



Alhoewel de steenuil ook wel een muisje, kikker of vogeltje lust bestaat de hoofdzaak aan voedsel toch uit kevers, sprinkhanen en vooral regenwormen.



De kerkuil is een echte nachtuil die je overdag amper zult zien. De getoonde twee opnames zijn dia's die ik digitaal heb gemaakt en derhalve van mindere kwaliteit zijn. Terwijl we doende waren met het inspecteren van een kerkuilenkast, zat het vrouwtje buiten op enkele meters af te wachten totdat ze weer naar binnen kon. De harde wind deed de bladeren tussen mij en de uil bewegen


 
Gemaaide bermen zijn geliefde jachtplaatsen voor kerkuilen. Passerende auto's; vooral vrachtauto's, maken echter nogal wat slachtoffers omdat ze de vliegende uil uit balans brengen en door de windverplaatsing tegen de auto aan zuigen.
 
 
 
 
Nog bedankt voor de reacties op mijn vorige blog over spinnen en ik ben heel benieuwd wat u van mijn eerste blog van 2015 zult vinden.