Allereerst enkele indrukken van de natuur op Texel.
Zonsondergang.
De Mokbaai.
De Geul bij de Mokbaai.
Enkele morgens ben ik naar de Ottersaat gegaan ten noorden van Oudeschild en heb me daar met name vermaakt met de vele visdiefjes die hier broeden.
Alhoewel de soort meestal in kolonie broedt, worden de grenzen rondom het nest fel beschermd. Na een gevecht, vliegt hier de verliezer hier weg waarbij hij/zij nog een stevige prik in de buik moet incasseren.
Na pronken wordt het verenkleed ook aan een inspectie onderworpen.
Mijn speciale aandacht ging uit naar een paartje met een kuiken. Zo heb ik enkele malen kunnen vastleggen hoe het mannetje met een visje kwam aanvliegen hetgeen dan door het vrouwtje aan het jong werd gevoerd.
De weidevogels hebben op Texel ook nog de ruimte onder andere omdat veel terreinen door natuurbeschermingsorganisaties worden beheerd.
Zo waren er de nodige tureluurs.
De grutto stond parmantig op een poot op wacht. Dat had wel tot gevolg dat hij af en toe zijn evenwicht bijna verloor en moest bijsturen met zijn vleugels hetgeen mij de mogelijkheid gaf om hem ook met gespreide vleugels vast te leggen.
De scholekster ontbreekt uiteraard ook op Texel niet.
en die laat zich echt niet van het nest afjagen door zo'n beroemde Texelaar.
Onderstaande vogel broedde op de parkeerplaats bij de Jan Ayeslag. Vier paaltjes en een lint beschermde hem tegen het gemotoriseerde verkeer en zo broedde hij tussen de geparkeerde auto's.
Alhoewel ik nog veeeel meer opnames heb gemaakt op Texel eindig ik dit blog daar ik bang ben dat het anders te lang gaat worden. Mogelijk dat ik nog een 2e blog over Texel maak. Even afwachten hoe deze bevalt.
Nog bedankt voor de belangstelling voor mijn vorige blog over de korhoenders in Noorwegen.