Terwijl veel vogels het in een strenge winter zwaar hebben, deert dit de patrijs in het geheel niet. Ze krabben zich door de sneeuw naar het gras en bij zware sneeuwval laten ze zich insneeuwen en overnachten onder de sneeuw in een soort iglo.
Eind februari, begin maart vallen de groepen uit mekaar en beginnen de haantjes hun territorium af te bakenen door luidkeels hun aanwezigheid bekend te maken.
Aan de moderne landbouw hebben patrijzen een hekel. Niet voor niets neemt hun aantal af. Weilandjes met veel beschutting, zoals meidoornhagen, hebben vaak plaats gemaakt voor grootschalige akkers en weilanden.
Kleinschalige weilandjes met onkruid, sloten met brede begroeide slootkanten; het ideale patrijzenbiotoop.
Zogauw het broedseizoen aanbreekt, lijken de patrijzen zowat van de aardbodem te zijn verdwenen en zijn ze super voorzichtig. Heel af en toe zie je ze in deze periode.
Vanaf eind augustus vertonen de vogels zich alweer wat meer en laten ook de kuikens zich zien.
Een jonge patrijs van circa 3 a 4 maanden oud. Op de borst zijn nog enkele veren van het jeugdkleed zichtbaar.
Het haantje is te herkennen aan de grote bruine vlek op zijn borst.
Hoe ouder de hennetjes worden; hoe meer zich ook een bruine borstvlek begint te ontwikkelen. Zo groot als bij de haantjes wordt deze vlek echter nooit.
Ik weet het: jammer van dat takje voor de patrijzenhaan maar hij liep er zo parmantig rond. Bedankt voor de belangstelling voor mijn voorgaande blogs.
